داستانک لبز خوافی

دوشنَه بِرَفتُم به دَر خَنه یکه از رفیقوو قدیم
@Khafema
خاهری کَله لَغ ، بِ روسری خده پِرَن نیم اَستی و تَممون به پیچه به دم در سرا اَمَه

سلام و احوال پرسیه کرد و مَیِست خده مو دس بَتتَه که مو خیله خِجَلَت بِکِشییُم

برَفت و رفیق مور جِغ کرد

وخته رفیق مو بییَمه بره یو ورگُفتُم
سیکو برار کچو خاهر تا چنی نَه
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
رفیق مو یک پِی کَله گییِه وَر مو زه و وَرگُفت خالو چش او بِرَر مو بو ؛ مو که اصلا خاهره نَدِرُم

صرفاً جهت اطلاع (66) . اندر داستان های مدرسه سازی

داستانک لبز خوافی

داستان یک زنه خوبه دقدیما که شویو د سفر حج شیه بو (1)

داستان یک زنه خوبه دقدیما که شویو د سفر حج شیه بو (2)

داستان یک زنه خوبه دقدیما که شویو د سفر حج شیه بو (3)

داستان لبز خوافی 23 (معلم آدم شناس)

کاشی‌های ربوده‌شده مدرسه غیاثیه خردگرد سر از موزه‌های انگلستان و روسیه درآورد